KARŞILAŞMAK YA DA KARŞILAŞMAMAK

İŞTE BÜTÜN MESELE O 

Esasında uzun bir süre görüşmediğiniz biri ile karşılaşmak, bir yerde oturup sohbet etmeye kalkmak oldukça riskli (bence). 

Çünkü aradan uzun yıllar geçmiş, ne siz ne de görüşmek istediğiniz kişi geçmişteki insan değilsiniz. 

Yaşadıklarınız hayatınıza eklemeler yapmış, yaptığı gibi de almış. 

Hayata, insanlara, olaylara, v.s. bakışınız değişmiş. 

Muhakkak karşınızdaki insan da aynı süreçten geçmiştir. 

Yani uzun yıllar sonrası karşılaşan iki insan da farklı insandır. 

Hele geçen o yıllar içerisinde onunla ilgili hiç bir konuda bilginiz yoksa… 

O karşılaşma “of ne bahane etsem de kalksam” dan saatlerin nasıl geçtiğinin farkına varmamaya kadar varabilir. 

Yıllar önce üniversitede aynı bölümde okuduğum arkadaşlarla (ilk önce Ferda ve onun önayak olmasıyla da diğer arkadaşlarla) bir vesileyle karşılaşmıştım. 

Aradan uzun yıllar geçmesine rağmen okul dönemindeki samimiyet, içtenlik, sıcaklık olduğu gibi duruyordu. 

Yıl içerisinde herkesin uygun olduğu bir zaman dikkate alınıyor ve bir araya gelmemiz sağlanıyordu (organizasyon Sevil-Zeki ikilisi). 

İki toplantıya katılabildim. Güzeldi. 

Her toplantıya katılabileceğimi düşünüyordum, olmadı. 

Ama duyuyorum o güzelliği devam ettiriyorlar. Ettirsinler de. 

Uzak mesafe beni yoruyor(uçakla kısalan mesafe bile). 

Bu güzel insanları sevgiyle kucaklıyor ve selam ediyorum. 

Hayat, bazen size yaşamınızın içindeki insanları daha iyi tanımanız için sürpriz yapabiliyor. 

Bunları neden yazdım? 

Bilmem. 

İçimden böyle geçti ya da bir şey tetiklemiştir, ne bileyim a. 

Belki insanın yaşadıklarının boş olmadığı. Ne bileyim. 

Yazdım işte. 

Gününüz güzel, ömrünüz size özel geçsin e mi? 

NOT: 

Fotoğraflar bana aittir. 

Sevdiceğimin güzel bir kaç fotoğrafı.