Etrafımızda ki ölümler bana,kaybetmenin kötü bir duygu olduğunu ve kaybedilenin değerini her seferinde şiddetle hatırlatıyor?Bir daha görememek,ulaşamamak,dokunamamak,konuşamamak...
Sevdiğim insanları kaybetmekten korkuyorum.Bu duygum,her geçen gün katlanarak büyüyor.Hele bir yerlerde okuduğum veya dinlediğim ölüm haberleri olduğunda ise en üst seviyeye çıkıyor.Böyle bir şeyle ne karşılaşmak ne de yaşamak istiyorum.Bütün bunları yaşamadan aradan sessizce çekilmek isterim...
ben yasadım..
YanıtlaSilhayatın dogal bı parcası
kabul etmek gerekıyor
eger cok fazla takılı kalınırsa
ınsan saglıgını yıtırebılıyor..
o yuzden yasarken sevdıklerımızle farkında yasamalı
kotu seylerı dusunmemelı
Ben de yaşadım.
YanıtlaSilŞimdi sanıyorum geride kalanlara,onlarla zaman geçirme açısından elimden geleni yapabiliyorum.Önceliğim onlar.Onlarla olan anılarımın çoğalmasına çabalıyorum.Yaşadığımız her güzel anı kaydediyor ve fotoğraflıyorum.Bu kayıtları,o anın içerisinde olan herkese gönderiyorum.Gidenden kalanlara güzel bir hatıra olsun istiyorum.Buradan gitmek sırayla değil ki.
Her şeye rağmen herkese sağlıklı bir şekilde güzel bir ömür yaşamak nasip olsun.