ARKADAŞIM GÜLE GÜLE
Aziz'in;
"Arkadaşlar Sezai'yi maalesef kaybettik.
Hepimizin başı sağ olsun."
mesajıyla allak bullak oldum.
Cahit Külebi'nin "hikaye" şiirini onunla bildim ve beraberinde bir çok şiiri.
Şiiri bana sevdirdi.O ve Aziz...
O yıllar Aziz Nesin,İlhan Selçuk,Oktay Akbal ve bir çok sevdiğim yazarı görüp bir merhaba demişsem ve adıma imzalı kitap almışsam bunların etkisi olmuştur.Böyle arkadaşlara sahip olmak ne hoş.
Sezai'nin üniversiteden mezun olduktan sonra Amerika'ya gittiğini biliyorum.
Ne yazık ki daha sonraları görüşemedik.
İki etrafımdaki insanlar da doyurucu haberler veremedi.Onlar da duyduklarını aktardı.
Daha çok gençtin be Sezai.
Her erken gidiş hayatta olanların beklenmedik bir zamanda gideceğini hatırlatıyor bana.
Her iki taraf için de üzücü.
Erken gitmek...
Aniden gitmek...
O kesik kesik gülüşün hala kulaklarımda...
Sevgiyle kucaklıyorum.
Güle güle arkadaşım.
NOT1 :
Diğer arkadaşlarımdan Sezai'nin akciğer kanserinden vefat ettiğini öğrendim.
NOT2 :
Her kitap satın aldığımda içinde muhakkak şiir kitabı olur.Şiir kitabı yoksa bir eksiklik hissederim.
Sevdiğin insanın yanında olmasını istersin ya aynı onun gibi.Bundan sonra her şiir kitabı alışımda seni anmadan geçmeyeceğim arkadaşım.
Cahit Külebi'nin "hikaye" isimli şiirini arkadaşımın anısına sizlerle paylaşmak istiyorum.
Hikaye
Senin dudakların pembe
Ellerin beyaz,
Al tut ellerimi bebek
Tut biraz!
Benim doğduğum köylerde
Ceviz ağaçları yoktu,
Ben bu yüzden serinliğe hasretim
Okşa biraz!
Benim doğduğum köylerde
Buğday tarlaları yoktu,
Dağıt saçlarını bebek
Savur biraz!
Benim doğduğum köyleri
Akşamları eşkıyalar basardı.
Ben bu yüzden yalnızlığı hiç sevmem
Konuş biraz!
Benim doğduğum köylerde
Şimal rüzgarları eserdi,
Ve bu yüzden dudaklarım çatlaktır
Öp biraz!
Sen Türkiye gibi aydınlık ve güzelsin!
Benim doğduğum köyler de güzeldi,
Sen de anlat doğduğun yerleri,
Anlat biraz
CAHİT KÜLEBİ
(Şiirler ne kadar uzun olursa olsun ezberden okurdu.Ah arkadaşım ahh.)
