TEKNEDEN HAYATA BAKIŞ

TEKNEDEN HAYATA BAKIŞ

Sahil kasabaları hoşuma gider.Bir köşeye oturup denizi seyretmesine bayılırım.Ahım-şahım bir yüzme bilmesemde maviliğin içerisinde olmaktan mutlu olurum.Olanak olsaydı suyun üzerinde,o maviliğin içerisinde kaybolma derecesinde alır başımı yürürdüm.Adını şu an hatırlayamadığım bir filmin sahnesinde Türkan Şoray'ın,denizin altında kalmış bir iskelenin üzerinde yürüdüğünü hatırlıyorum.Uzaktan çekimde adeta denizin üstünde yürüyormuş hissi veriyordu.Bayılmıştım bu görüntüye.Çok kereler kendimi bu şekilde yürür hayâl etmiştim,hâlâ da ederim.

Sahilde ayağım kumları incitmemek üzere zarif bir şekilde yürürken arkama aldığım güneş ışınlarının deniz üzerinde ki oyunlarını izliyorum.Hafif esen rüzgarın-çaktırmadan yanağıma bir öpücük kondurup-deniz üzerinde ki teknelerle yaptığı dansı ise beni alır alırda nerelere götürür bir bilseniz.

Gözlerim ışıl ışıl.Hayata bir başka bakıyor sanki.Kim ne derse desin yanağımda en güzelinden bir gülümseme.Sanki sanki ...Alıp başımı gitmek istiyorum...

Ahhh bir tekne gidiyor!

NOT 1:

Yukarıdaki resim ''TEKNEDEN HAYATA BAKIŞ'' isimli bir çalışmam.70*80 Yağlıboya.

NOT 2:

Bu resmin bitmeden önceki aşamalarını yansıtan halini daha önceki iki yazımda kullanmıştım.Bitmiş haliyle değiştirecektim ama vazgeçtim.Onlar öylece kalsın istedim.