YILLAR ÖNCESİNDEN YILLAR SONRASINA

 

BİR ARKADAŞIMI GÖRDÜM

Daha önceki bir yazımda üniversiteden bir arkadaşımın internet vasıtasıyla bana ulaştığından bahsetmiştim.En kısa sürede görüşelim demiştik.Ama bir türlü olmamıştı yahu.En sonunda geçtiğimiz haftasonu görüşebildik.

Soğuk ama güneşli,bir o kadar da güzel bir gündü.O gün için

"En azından yağmur yok"

diye düşünmüştüm.

"Hava nasıl olursa olsun yeterki sizin havanız iyi olsun"

lafıyla olmuyordu.Olmuyordu ama hem bizim havamız güzeldi hem de havanın.Güneşin sımsıcak göz kırpması hafif esen rüzgarın soğuk esmesini görmemezlikten gelmemize neden oldu diyebilirim.

Sarıyerin güzelliğini farklı bir yönden gösterdi.Mendirekte balık keyfi harikaydı.Sohbet ayrı bir güzellikteydi.Kendimizden bahsettik,ahhh o güzel üniversite yıllarından...Ne güzeldi ya o günler.Hey Aziz,kulağını çınlattık.Zeki,Sevil,Nesrin,Günay,Niyazi,Ful,Elif,YeşimZuhal,Selma ve bir çok güzel arkadaşım,ufaktan kulağınızı çınlattık.Ben sordum Ferda anlattı.

Hani üniversite arkadaşlığı,mezun olduktan sonra belirli günlerde buluşulur ve o günler yad edilir ya bizde de öyle olmuştu.Bunlara bir süre devam edebildim.Daha sonra hayat şartları beni bir yerden alıp başka bir yere savurdu ve bu toplantılara katılamadım.Eeee ne yapalım bizim zamanımız cep telefonu zamanı değildi.Yaşadığım ev değişti,iş açısından şehir değişti velhasıl hayatımda her şey değişti.

İnsanın öncelikleri nasıl da değişebiliyor?

Üniversite yılları,ne güzel yıllardı.Ferda'nın dediğine katılıyorum;

"Şu anki şartlarda o günleri yaşamak isterdim."

Evet,şimdi düşünceler,olanaklar,hayata bakış daha farklı.Dolayısiyle o zaman yaşanınlar daha farklı ve lezzette olurdu ama şimdi şu anki özlemle bahseder miydik?Sanmam...

Güzel bir gündü ve ben,Ferda'nın misafiriydim.O,öyle istedi ve ben de sesimi çıkarmadım.Bebek,Arnavutköy,Beşiktaş...Hayatın içerisinde yaşıyorsan yaşam ne kadar güzel.

Uzun yıllar görüşemediğim (15 yılı geçmiştir) arkadaşımla sohbetin dışında bir fotoğraf çekmek aklıma gelmedi.En azından etrafın güzelliğini çekipde sizlerle paylaşsaydım ama o da olmadı.Belki daha sonra...O güzel üniversite yıllarından fotoğraflar da paylaşırım.

Arkadaşım,kendini benim gibi yıpratmamışsın.İnsanın kendine bakması gibi güzel bir şey yok.Saygı,insanın kendisi ile başlar.Kişi,kendisine ne kadar değer,önem veriyorsa karşısındaki insanlara önemi ve değeri de o kadardır.

Bir çok güzel günler ve anılar yaşamak dileğiyle....

NOT:

Fotoğraf çekmediğimden yukarıda sevdiğim bir arkadaşıma verdiğim kendi çalışmamı paylaştım.