SONRA İÇİNE ÇEK DENİZ KOKUSUNU
Blog dünyasında paylaşımlarını severek "okuduğum,baktığım,dinlediğim" birisidir Öykü.Yazılarına bir süre ara verme kararı almıştı.Temmuz ayı itibariyle kendisiyle bizleri tekrar buluşturdu.İyi de etti.
Bazen bir yazı da bazen bir şiir de bazen bir fotoğraf da kendimi bulurum.Beni yazmışlar,
beni çekmişlerdir.Siz kendinizi anlatırken ya doğru kelimeleri bulup cümlenin içerisine yerleştirememişsinizdir ya da o doğru kelimeler cümlenin olması gerektiği yerinde değildir.Kendinizi bir türlü anlatamamışsınızdır.
Öykü'den izin alarak bloğundan olduğu gibi kopyalayıp aşağıda yayınladığım yazıda kendimi buldum.Baştan sona ben...
Pamuklu ve elmalı şekere hâlâ bayılan ben hiç olmadık bir yerde karşıma çıkan elmalı şekeri almış etraftaki bakışlara aldırmaksızın çocukluğumun o güzel anlarını kendime yaşatmıştım.
Hele sonuna bayıldım.
"yolun sonu denız kenarı olsun
once gozlerıne doldur tum mavılıgı
sonra ıcıne cek denız kokusunu"Buyurun siz de okuyun;
"
kirazları tak kulagına
parmak arası terlıklerını gıy
aynaya bakma cıkarken evden , bırak sacların dagınık kalsın.
gulumse tanımadıgın ınsanlara
ıkı adım yuru ıkı adım sıcrayıp koş / aynı cocuklugundakı gıbı /
kosedekı pamuk sekercıden seker al
yanaklarına dudaklarına saclarına yapıssın sekerın yapıskanlıgı
aldırma
yanından gecen asabıyetle bakan teyzeye kopar uzat bı parca
ıkı adım sonrasındakı dılenen cocugun basını oksa
en sevdıgınden bı sarkı mırıldan
topladıgın gelıncıklerı hıc tanımadıgın bı evın kapısına ılıstır.
kuşların pesınden kos
ama ılla bı denız kenarı bul sonunda
yolun sonu denız kenarı olsun
once gozlerıne doldur tum mavılıgı
sonra ıcıne cek denız kokusunu
ve şimdi.... "
parmak arası terlıklerını gıy
aynaya bakma cıkarken evden , bırak sacların dagınık kalsın.
gulumse tanımadıgın ınsanlara
ıkı adım yuru ıkı adım sıcrayıp koş / aynı cocuklugundakı gıbı /
kosedekı pamuk sekercıden seker al
yanaklarına dudaklarına saclarına yapıssın sekerın yapıskanlıgı
aldırma
yanından gecen asabıyetle bakan teyzeye kopar uzat bı parca
ıkı adım sonrasındakı dılenen cocugun basını oksa
en sevdıgınden bı sarkı mırıldan
topladıgın gelıncıklerı hıc tanımadıgın bı evın kapısına ılıstır.
kuşların pesınden kos
ama ılla bı denız kenarı bul sonunda
yolun sonu denız kenarı olsun
once gozlerıne doldur tum mavılıgı
sonra ıcıne cek denız kokusunu
ve şimdi.... "
NOT1 :
İlk fotoğraf bana aittir.
NOT2 :
Alıntıladığım yazı içinde ki fotoğraf Öykü'ye aittir.Kapılarla ilgili fotoğraf serisinden...
Aşağıdaki bloğu ziyaret ederseniz belki size de uyan yazılara rastlayabilirsiniz.Belli mi olur takibe alır her yeni yazılan yazının tiryakisi olursunuz.
2 yorum:
çok teşekkur ederım Mahmut hem bu sıcacık dostluk yazına :)
Hem benım yazımı onore etmene
ayrıca cok sevındım sana bunca hıtap etmesıne
sevgıler :)
Not ; Benım kırazlarım hala kulagımda :)
Ben teşekkür ederim.
Küçükken ben de herkes gibi o kirazları kulağıma takmışımdır.Hele yayla evinin bahçesinde 4-5 tane kiraz ağacı varsa.:))
Ahhh Pamuklu şeker olsa da yesek...
Yorum Gönder