5. MEKTUP
BABALAR GÜNÜ
Bugün babalar günü.
Kutlu olsun.
Çok fazla bir şeyler paylaşmasak da özledim seni.
Birbirini anlamak...
Bakıyorum da her dönemin sorunu.
Kısaca buna "kuşak çatışması" deniyor.
Ne biri diğerini ne de diğeri öbürünü anlamaya çalışıyor.
Hayat ise bu çatışmanın içerisinde kendine bir yol buluyor.
Baba olmayı tercih etmedim.
Ne bileyim arzulamadım.
O sorumluluğu yüklenmek istemedim.
O nedenle nasıl bir baba olurdum bilemiyorum.
Düşünmedim de.
Etrafımda baba olmuş insanları gördükçe senin değerini daha iyi anlıyorum.
Baba olmayı hak etmeyen o kadar çok insan var ki...
Yapacak bir şey yok.
Şimdiki hallerini görmek istediğim torunların bana doğum günü süprizi yaptı.
10 Haziran da bir arada olamayacağımızı düşünüp yeğenin nişanı için Adana'da olduğum bir günü bana süpriz yapmak üzere ayırmışlar.Kendine her zaman hakim olan ben ilk defa duygularıma yenik düştüm.
Mutluluğum gözümden akan yaşlara mani olamadı.Ah yaşlanıyor muyum yoksa?
Unutamayacağım bir gün yaşatan bu insanlara teşekkür ediyorum.
O an yaşanan duygularımı söze dökemem.
Nerden girdim nerden çıktım ama.
Ama ben de en azından sana bir şeyler yapmaya çalıştım.Kendimle beraber seni de mutlu etmek istedim...
Çabaladım,bir şeyler yapayım istedim.
Sen ise hayatın boyunca iki etrafında ki insanların mutluluğunu düşünmüşsün,mutlu olmayı değil.
Hayatımı sevdiğim yerde kurduğumda gel,
beklerim.
Ne bileyim geldiğini hissederim diye düşünüyorum.
Artık rakı içebiliyorum.
Belki bir kadeh senin için bir kadeh benim için yaparız...
Hadi kendine iyi bak.
Babalar günün kutlu olsun.
NOT1 :
Fotoğraf aile albümünden;
ANNEM-BABAM.
NOT2 :
Diğer mektuplarımı da aşağıdaki linkleri tıklayarak okuyabilirsiniz;
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder