2 Ocak 2013 Çarşamba

BİR DENİZ KENARINDA (ÖYKÜ 12)

BİR DENİZ KENARINDA





Dinliyorum.Herkes bir hayalini anlatıyor.Sessizce dinliyorum.Benim de bir hayalimin olabileceğinin farkında değiller.Sanki tek kendilerinin hayali olurmuş gibi...


Peki annemin bir hayali yok mu?Annem yaştakiler sadece elden ayaktan düşmeden sağlıkla yaşamayı mı düşünürler?Sanmam.Tamam düşünürler,düşünmezler demiyorum.Bunu bizlerde düşünüyoruz ama...Elin-ayağın tutarak,kimseye muhtaç olmadan yaşamak gibisi var mı?Hangi yaşta olursan ol,bir hayalin vardır.


Hayallerinin peşinden koşanlardanım...


Akşam saati,ılık bir hava.Davetliler yavaş yavaş gelmeye başlıyor.Bir kadeh elimde ortalıkta dolaşıyorken gelenlere 'hoşgeldin' diyorum.Tanıdıklarımla biraz laflıyorum.Dergi ve gazetelerin gönderdiği gazeteciler 'Saflık Üzerine Denemeler' sergimde ki eserlerimle ilgili sorular soruyorlar,yanıtlıyorum.Kalabalık arttıkça artıyor.Sorular bunaltıyor.Çıkmaz sokağa girmişim de tek çıkış yolunu kapatmışlar durumundayım.Sıkıntı bastı,her tarafım ter içinde.Hani bir öfke anında masanın üstünde ne var ne yok bir el hareketiyle yere indirirsiniz ya,aynısını bu kalabalığa yapmak istiyorum.Duruyorum...Kafamda bir şeyler dan dun ediyor.Gözlerimden ateş çıkıyor.Herkesi,her şeyi olduğu gibi bırakıp dışarıya çıkıyorum...


Kapıdan çıkar çıkmaz Deniz'le gözgöze geliyorum.Yolun karşısına geçerek ona daha yakın olmak istiyorum.Dalga sesleri sakinleştiriyor.Bir başkasının sevdiğim eserini seyrediyorken geri planda da dalgalar güzel melodiler oluşturuyor sanki.Neye kızdığımı hatırlamaya çalışıyorum.Kızacağım,öfkeleneceğim bir soru mu soruldu,hatırlayamıyorum.Bir olay mı oldu,düşünüyorum ama bulamıyorum.


Kafamda binbir düşünce dolanırken kendimi,birdenbire gümüşlük'te denizin ortasında tavşan adasına yürürken buluyorum.Tepemde güneş,hafiften kararmaya başlamış tenimi biraz daha yakıyor.Alnımda biriken ter her tarafıma yayılıyor.Tavşan Adası'nın arka yüzeyine dolanıyorum.Aşağıda dört kişilik grup yüksekce bir çıkıntıdan denize atlıyorlar kahkahaları birbirine karışarak.Bir daha,bir daha...Hiç usanmıyorlar.Ben,onların biraz daha yukarısındayım.Dayanamıyorum.Atlıyorum.Eee ben çok iyi yüzme bilmem ki.Kıyıya paralel yüzmenin dışında hiç açılmamışım ki...Ama suyun üstündeyim.Sakinim.Kıyıya doğru yüzüyorum.Gülüyorum.Birdenbire acıktığımı hissediyorum...


Yat Limanı'na doğru yürüyorum.Güneş batmak üzere.Kitapçının önünden geçerken 'yok canım' diyorum.En çok okunanlar bölümünde...Ahh çok terledim.Halbuki hava o kadar da sıcak değil oysa.Gerinmek istiyorum.Bir daha,bir daha geriniyorum.Gözlerimi dolaştırıyorum etrafta.Biri şefkatle gülüyor.


Annem.'Güzel uyudun mu?' diyor.


Yatak o kadar sıcak ki.Hemen terketmek istemiyorum.'Hem de nasıl' diyerek şekerleme yapmaya devam ediyorum.

NOT :
Öyküme konu olan resim yağlıboya bir çalışmamdır.

Hiç yorum yok: