Yürüyorum...
Amaçsız...
Öylesine...
Kafamda düşünceler,
kimisi birbirine sırtını dönmüş,
kimisi sarmaş-dolaş dans ediyor.
Burda olmak istemiyorum.
Gideyim diyorum.Alayım başımı
koşa koşa gideyim diyorum.
Çakılı kalıyorum olduğum yere.
Her yol denize açılıyor.
Oysa dalgaların sesi yaklaştıkça
deniz benden uzaklaşıyor.
Yürüyorum..
Sokak,evler
ve deniz.
Sevdiğim yer
üzerime üzerime geliyor,
oysa değişen bir şey yok.
Kalbimin yarısı buradaysa
diğer yarısı İstanbul'da.
Gezi parkındakileri düşünüyorum
ve burada rahat olamıyorum.
Ürperiyorum...
Düşünüyorum...
Olmuyor olmuyor...
Ölüm...
Yaralanma...
Üzüntü...
Olmamalıydı diyorum.
Olmamalıydı,kucaklamalıydı diyorum.
Aşağılamamalıydı,suçlamamalıydı diyorum.
Ne olurdu sevgiyle yaklaşsaydı diyorum.
Ölümler olmasaydı,insanlar gözlerini kaybetmeselerdi diyorum.
Her konuşmanda nasıl incitiyorsun biliyor musun?
Herkesin bir ailesi var biliyor musun?
Bizim üzmeye kıyamadığımız
77 yaşında ki annem üzülüyor biliyor musun?
Bu gençlere neden şevkât göstermiyor diyor biliyor musun?
Neden hep bağırıyor,azarlıyor diyor biliyor musun?
Artık karar verdik
izlemiyoruz,anlıyor musun?
Banane dediğini duyar gibiyiz.
Eee ne yapalım bizde sanane diyoruz,anlıyor musun?
(M.YUMRU-12/06/2013)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder