29 Aralık 2013 Pazar

''MÜZİKSİZ EVİN KONUKLARI'' OYUNUNA DAİR...


MÜZİKSİZ EVİN KONUKLARI


 Çalışmak için başka yere gidecek olan baba,iki çocuğunu (ileriki zamanlarda kendisinin de uzun süre görmediğini anlayacağımız) annesine bırakmak üzere onun evinde.Çocuklar salonda beklerken baba da konuşmak üzere annesinin odasında.Çocuklar bıcır bıcır.Oyunun başından sonuna kadar küçük çocuğu oynayan sanatçıya bayıldım.Güzel bir oyunculuk sergiledi.Ele avuca sığmayan bir afacan.


Babanın,çocukların burada kalmasını sağlamak için çok çaba harcadığına şahit oluyoruz.Babaannenin evde uyguladığı kuralları var.Katı kurallar...Uyulmalı...Her şey onun istediği gibi olmalı...

Salonda gürültü yapan çocukları susturmak için ikide bir annesinin odasından çıkan babanın çaresizliğine şahit oluyoruz.Ne yapıp edip iki çocuğun burada kalmasını annesine kabul ettirmek için çırpınıyor.


Bu arada çocukların da sevdiğini anladığımız hala eve geliyor.Engelli...Ama şeker gibi.O da bıcır bıcır...O çocukları,çocuklarda onu seviyor.Hala,harika bir oyun çıkardı.


En nihayet babaanne odasından dışarıya çıkıyor.Sert,dediğim dedik,korkulan,vazgeçilmez kuralları olan babaanne...Bir ayağını sürüterek yürüyen,geçmişte yaşadıklarının etkisinden kurtulamamış anne,babaanne.Bu kadar katı kurallara sahip olmasına kızdım.Geçmişte yaşanılanlar her ne kadar kötüyse kötü,sevgi denilen şeyi elinden almış.Ama kırıntılarının kaldığına ve canlandığına ileriki sahnelerde şahit oluyoruz.Bu beni biraz teselli etti diyebilirim.Yoksa hala,baba ve amcanın yaşadıkları beni darma duman etti.Hele hala...Ahhh...

Oyun içerisinde geziye ve günümüzün yolsuzluk olaylarına küçük ama oldukça yerinde gönderme yaptılarlar.Bayıldım.Oyunun gidişatını değiştirmeyen olayların içinde olan insanların anlayabileceği (yani herkesin) vurgulamalar...


Sevgisiz bir hayat düşünmek o kadar zor ki.Allahaşkına ilk önce kendinizi sonra da en yakınlarınızdan başlayarak cemberinizi genişletin.Sevgi varsa hayat yaşamaya değer.Yoksa...

Salonda uzun süre açılmayan radyoyu açalım ve harika müzik sahneden seyircilerin oturduğu koltuklara doğru yayılsın.İçimizde acılar dans ederken mutlu olmanın verdiği hazla sanatçıları alkışlamaya hazırlanalım.Alkışlar,alkışlar...

Emeği geçen herkese teşekkürler.


TİYATRO KARE


MÜZİKSİZ EVİN KONUKLARI

Eser       :Neil SİMON 
Çeviren ve Yöneten :Nedim SABAN 
Dekor    :Savaş DİNÇEL 
Kostüm :Serpil TEZCAN 

OYUNCULAR : 

Serpil TAMUR 
Özge ÖZDER 
Abdül SÜSLER 
Asuman ÇAKIR 
Emrah DÜZKAYA 
Selim SEZİN 
Abdullah SEMERCİOĞLU 




İLETİŞİM: 

PROFİLO KÜLTÜR MERKEZİ
Cemal Sahir Cad. No:33 
Profilo Alışveriş Merkezi 
Mecidiyeköy / İSTANBUL 

Faks : 0212 243 44 86 
E-Posta : info@tiyatrokare.com.tr

NOT :
Fotoğraflar tiyatro kare'nin aşağıdaki internet sitesinden alıntılanmıştır.
http://www.tiyatrokare.com.tr/

En alttaki iki fotoğraf bana aittir.

Hiç yorum yok: